Wigilia Paschalna

• 20 kwietnia 2014

Tej nocy królowało Światło. Płomień paschału zajaśniał na tle ciemnego nieba. Światło świec rozproszyło ciemność w świątyni. W sercach wiernych zapłonęła nadzieja. Życie zwyciężyło nad śmiercią. To Jezus Chrystus zmartwychwstał!

Ta niezwykle bogata w symbole liturgia odbywa się po zapadnięciu mroku, tuż przed nastaniem świtu Niedzieli Wielkanocnej, która wita wiernych radosną wieścią o zmartwychwstaniu Chrystusa. Ta symbolika, choć na różne sposoby, odnosi się do nowego życia w Chrystusie. To on z ciemności prowadzi nas do światła, ze śmierci do życia. Wyswobadza nas od śmierci wiecznej dzięki wodzie chrzcielnej. Woda jest niezbędna do życia. Podobnie jak pokarm, dlatego po Liturgii Światła, Słowa, Chrztu następuje Liturgia Eucharystyczna. 

Zapadł zmrok...

W kościele panowała ciemność. Przed świątynią rozpalono ognisko. Kapłan poświęcił ogień, a następnie na paschale nakreślił krzyż. Nad nim narysował grecką literę Alfa, a pod krzyżem literę Omega. Oznacza to, że na początku był Bóg i przyjdzie On także na końcu jako Miłosierny Sędzia. Między ramionami krzyża kapłan zapisał cyfry bieżącego roku. Następnie wbił w paschał pięć gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa. Nowy ogień stał się źródłem światła, od którego został zapalony paschał. Kapłan wniósł świecę do świątyni. Jej światło, rozjaśniające mroki ciemnego kościoła, odwołuje się do Jezusa, który rozprasza mroki ludzkiego życia, nadając mu sens, a także do stworzenia świata, kiedy w mrokach ciemności rozbłysła światłość. Na okrzyk kapłana: Światło Chrystusa!, wierni odpowiedzieli: Bogu niech będą dzięki. Zgromadzeni, podając sobie światło od płomienia paschału, zapalili także swoje świece. W kościele zajaśniało od ich blasku, po czym zapalono również lampy. Liturgia Światła rozpoczęła niezwykłą uroczystość obwieszczania światu radosnej nowiny o zmartwychwstaniu Chrystusa. 

Po Liturgii Słowa, którą upiększał śpiew psalmów naszych parafianek, nastąpiła Liturgia Chrzcielna. Po Litanii do Wszystkich Świętych, kapłan pobłogosławił wodę poprzez zanurzenie w niej paschału. To wyjątkowy moment, gdy wierni odnawiają przyrzeczenia chrzcielne, po czym kapłan kropi parafian wodą święconą. Tradycyjnie w dalszej części następuje Liturgia Eucharystyczna, która tego dnia była szczególnie wyjątkowa, bowiem po raz pierwszy zaprezentowała się nasza schola dziecięco-młodzieżowa. Śpiew młodych ludzi dodał przeżyć duchowych i estetycznych zgromadzonym, ale to także spełnienie marzeń ks. Roberta, który wytrwale dążył do utworzenia scholi w naszej parafii.

Zmartwychwstanie

Podczas Wigilii Paschalnej nie sposób nie pochylić się nad tym, czym jest zmartwychwstanie. Czy powinniśmy patrzeć na nie tylko jak na zjawisko, które wydarzyło się 2000 lat temu? Każdego dnia mamy szansę na zmartwychwstanie. To odrodzenie na nowo tego, co w nas umarło. To zmiana złych przyzwyczajeń i dróg, którymi podążamy. Codziennie Bóg czyni cud zmartwychwstania, gdy odnajdujemy drogę do Niego i rodzimy się na nowo. Tak jak w przytoczonej w homilii historii dwojga ludzi, którzy przystąpili do sakramentu pojednania i  Eucharystii po 27 latach rozłąki z Bogiem. To prawdziwy cud zmartwychwstania, dzięki któremu dotychczas umarli dla świata, mają nadzieję życia wiecznego. I niezwykłej otuchy dodają wersety z Księgi Ezechiela, odczytane tego wieczoru w Liturgii Słowa: "I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała"…

Procesja rezurekcyjna

Po Eucharystii i zakończeniu liturgii wierni ruszyli ulicami osiedla w procesji rezurekcyjnej, która jest uroczystym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa. Licznie zebrani parafianie otaczali Hostię w monstrancji, krzyż ozdobiony czerwoną stułą oraz figurę Jezusa Zmartwychwstałego, wzniośle obwieszczając światu radosną nowinę.
 

Fot. Marzena Grygielska